z poworotem przez Bułgarię

7.00 rano. Stoimy od godzimy. Do granicy zostalo moze z jakies 5-6 km. Chlopaki spia, ja czuwam.
Gdy sie budza, jeszcze z kilometr podjezdzamy do przodu, potem zjadamy sniadanko, m.in. ostatnie juz pide w tej podrozy :(
Berkan mowi, ze dzis w nocy, gdy spalam, mowilam po turecku... No to chyba rzeczywiscie juz czas na nas :)
Po pozegnaniu z Berkanem i dwoma innymi, poznanymi tu kierowcami, wsiadamy do busa ktory podwozi nas do samej granicy. W nocy dzwonil Efe doladowal mi telefon, tak ze starczylo na wyslanie kilku sms-ow do przyjaciol z Turcji. A za ostatnie pozostale kontory na karcie dzwonie do Efe.

Killkanascie minut pozniej jestesmy juz w Bulgarii. Od razu widac roznice miedzy tymi panstwami - i to tuz po przejsciu granicy.
Ucinamy sobie pogawedke z polskim kierowca TIR'a jadacym do Stambulu. W jej trakcie dolaczaja do nas Ania i Wojtek, ktorzy tez stopem podrózuja od 1,5 miesiaca. Byli w Iranie, Armienii, Gruzji i troszke w Turcji.
Jak sie okazuje, miesiac temu goscil ich w Trabzonie Seyhan :) Swiat jest maly.

Z Ania i Wojtkiem idziemy kilka km dalej do parkingu, gdzie ponoc staja polskie ciezarowki. Polakow, ktorzy zabraliby nas na stopa niestety nie znajdujemy. Ania i Wojtek zostaja tu jeszcze, a my stajemy na stopa.
I znow powolna cieazrowka... do tego strasznie brudna w srodku, i z panem ktory tez do najfajniejszych nie nalezy...
No ale spoko. Ja trochę probuje zasnac, latwe to nie jest bo drogi w Bulgarii sa w bardzo kiepskim stanie...
Kierowca mial niby jechac do Rumunii, a tu nagle po jakis 150 moze km (i chyba 4 godzinach jazdy!) nagle odbija w bok, kilka km dalej zatrzymuje sie na parkingu i oswiadcza, ze dalej dzis nie jedzie...
Ok. Moze to i lepiej. Tylko szkoda, ze nie powiedzial tego, gdy bylismy na glownej drodze... Jest juz po 15.00, malo aut, nikt nie chce stanac, i malo mamy powodow do smiechu...

Zdjęcia (3)

Komentarze (0)